Psychoterapia indywidualna
Wiele osób, które nie miało kontaktu z psychoterapeutą zastanawia się jak wygląda psychoterapia. Czy są to spotkania, gdzie opowiadamy swoje sekrety milczącemu terapeucie? Czy też terapeuta mierzy nas swoim wzrokiem i snuje śmiałe wnioski o nas na podstawie spostrzeżeń? Otóż psychoterapia okazuje się czymś bardziej zwykłym i znanym, bo jest po prostu spotkaniem człowieka z człowiekiem, w trakcie którego możemy uzyskać zrozumienie, wsparcie, nauczyć się ważnych rzeczy i razem szukać odpowiedzi na pytania, które nie dają nam spokoju.
Psychoterapia jest procesem opierającym się na rozmowie. W trakcie sesji terapeuta pomaga pacjentowi zmierzyć się z przeżywanymi trudnościami. Psychoterapia wymaga czasu, aby między terapeutą a pacjentem pojawiło się zaufanie umożliwiające bezpieczne, szczere i otwarte wyrażanie myśli, emocji, przeżywanych trudności. Im większa otwartość i gotowość do dzielenia się swoimi wewnętrznymi przeżyciami tym szybciej przebiega proces terapeutyczny. Czas potrzebny na przejście psychoterapii jest bardzo indywidualny, uzależniony od zgłaszanych trudności.
Proces terapii rozpoczyna się od spisania listy problemów i określenia celów, które mają być osiągnięte. W kolejnym kroku pacjent wspólnie z psychoterapeutą pracują nad sformułowaniem diagnozy problemów, przyczyn ich występowania i utrzymywania się. Można pomyśleć o tym jak o mapie drogowej, która pomaga nam zrozumieć skąd ruszamy, w jakich okolicznościach się znajdujemy i dokąd chcemy dotrzeć. Istnieje wiele różnych podejść psychoterapeutycznych, stosowanych w pracy z pacjentem. W ramach naszej pracowni korzystamy z rozwiązań nurtu psychoterapii poznawczo-behawioralnej.
Rodzaj stosowanej terapii (Jak pracujemy CBT, SFT, DBT)
Klasyczna terapia poznawczo-behawioralna (CBT) stosowana jest między innymi w zaburzeniach nastroju, odżywiania, lękowych, osobowości czy też uzależnieniach. Podejście to koncentruje się na teraźniejszości, na tym co dzieje się tu i teraz. Pytania o przeszłość pojawiają się rzadziej, po to aby lepiej poznać i zrozumieć związki z aktualnymi problemami. W terapii pacjent dowiaduje się, że określony sposób w jaki interpretuje rzeczywistość, własne doświadczenia wpływa na to jakie ma myśli, jakich doznaje uczuć, jak reaguje jego ciało oraz jakie zachowanie podejmuje np.: sytuację, w której znajduję się interpretuję jako zagrażającą, w mojej głowie pojawiają się myśli „nie jest fajnie, nie wiem co się zaraz stanie”, odczuwam wzrastający lęk, moje ciało reaguje przyspieszonym oddechem i napięciem mięśni, postanawiam, że wycofam się z tego miejsca w bezpieczniejszy rejon. Czas trwania psychoterapii w podejściu poznawczo-behawioralnym szacuje się od kilku do kilkudziesięciu sesji. Czas trwania jednej sesji to 50 min, spotkania odbywają się co tydzień.
Więcej o terapii poznawczo-behawioralnej przeczytasz tutaj: https://www.researchgate.net/publication/255620049_Psychoterapia_poznawczo-behawioralna_-_praktyka_oparta_na_badaniach_empirycznych
Terapia schematu (SFT) jest odmianą terapii poznawczo-behawioralnej, czerpie z terapii poznawczo-behawioralnej, gestalt, psychodynamicznej. Metoda ta została opracowana, aby pomóc pacjentom doświadczającym silnych i uporczywych trudności psychicznych, zaburzeń osobowości, niskiego poczucia własnej wartości i traum z okresu dzieciństwa. W ramach tego podejścia pacjent wraz z terapeutą identyfikuje destrukcyjne, nieadaptacyjne schematy ukształtowane w trakcie wcześniejszego życia oraz pracuje nad ich zmianą. Czas trwania terapii schematów szacuje się od 1 roku do kilku lat. Czas trwania jednej sesji to 50 min, spotkania odbywają się co tydzień.
Więcej o terapii schematu przeczytasz tutaj: https://terapiamasens.pl/terapia-schematu/
Dialektyczna terapia behawioralna (DBT) jest odmianą terapii poznawczo-behawioralnej, łączy techniki poznawczo-behawioralne, uważności, akceptacji i procesów dialektycznych. Początkowo metoda dedykowana była pacjentom z zaburzeniami osobowości borderline z silnymi tendencjami samobójczymi. Sukcesy tej terapii wśród pacjentów wcześniej uznawanych za nieuleczalnych spowodowały dalszy rozwój tego nurtu. Aktualnie metodę stosuje się do leczenia zaburzeń osobowości, nastroju, uzależnienia, tendencji do samouszkodzeń i samobójczej. Czas trwania terapii osób doświadczających całego spektrum objawów to średnio 2-3 lata. Metoda ta stosowana jest w terapii indywidualnej jak i grupach terapeutycznych. Spotkania odbywają się co tydzień.
Więcej o dialektycznej terapii behawioralnej przeczytasz tutaj: https://pl.wikipedia.org/wiki/Terapia_dialektyczno-behawioralna
BEPP (Brief Eclecktic Psychoterapy for PTSD) Krótkoterminowa eklektyczna terapia mająca zastosowanie w leczeniu zespołu stresu pourazowego i traumy . BEPP często jest nazywany przez terapeutów terapią kompletną, ponieważ obejmuje wszystkie elementy naturalnego procesu przechodzenia traumy. BEPP składa się z 16 sesji i w pierwotnym zamyśle została stworzona na potrzeby funkcjonariuszy policji, dalsze badania na losowo dobranych próbach wykazały jej skuteczność również dla innych klientów z PTSD. Skuteczność metody została dowiedziona m.in. w badaniach z zastosowaniem neuroobrazownia. Sesja trwa 60 min, optymalna częstość spotkań to raz w tygodniu.
Więcej o terapii eklektycznej przeczytasz tutaj: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3871836/
Psychoterapia dla par
Psychoterapia par polega na pracy terapeutycznej, której celem jest pokonanie kryzysu lub trudności obniżających satysfakcję z relacji. W trakcie spotkań para dzieli się swoimi obawami, oczekiwaniami, trudnościami pod kierunkiem terapeuty, który pomaga w poszukiwaniu skutecznych rozwiązań w radzeniu sobie z doświadczeniem osłabienia więzi emocjonalnej, niskiej satysfakcji ze związku, wątpliwości co do kontynuowania relacji, problemów w pożyciu seksualnym , zdrady, narastających konfliktów, problemów z wychowywaniem dzieci.
Używając terapii schematu, na to co dzieje się w relacji patrzymy z perspektywy potrzeb partnerów, ich schematów i nieadaptacyjnych stylów radzenia sobie. Analizując cykl wzajemnego uruchamiania się schematów zyskujemy nową optykę konfliktu, a zarazem płaszczyznę do pracy. Terapeuta ma za zadanie pokazać parze, że problemem w ich związku są wzajemne schematy, które nie pozwalają na zaspokojenie podstawowych potrzeb, a nie partner (jako taki). Tym samym przy zjednoczeniu wysiłków, para może pracować nad przełamywaniem schematów, tak aby bliskość była możliwa. W tym podejściu terapeutycznym nietypowe jest to, że w procesie terapeutycznym (u jednego terapeuty), w tym samym czasie może być zarówno para, jak i każde z partnerów z osobna. Ma to szczególnie zastosowanie w przypadku osób o silnych, destrukcyjnych schematach – sesje indywidualne są wtedy niezbędne aby osoba (partner) poradziła sobie z własnymi schematami. Kiedy jednostka zyskuje większy wgląd i kontrolę nad własnymi schematami praca z partnerem (na wspólnych sesjach) staje się efektywniejsza. Czas trwania terapii jest ustalany indywidualnie w zależności od zgłaszanego problemu. Czas trwania jednej sesji to 60 min, spotkania odbywają się co tydzień.
Diagnoza psychologiczna
Diagnoza psychologiczna jest procesem, w trakcie którego psycholog rozpoznaje trudności pacjenta z powodu, których ten szuka pomocy. Proces diagnostyczny nie jest suchym wywiadem, ale okazją dla pacjenta aby swobodnie mówił o swoich kłopotach, wątpliwościach, przykrych doświadczeniach w bezpiecznej i troskliwej atmosferze. Pełne współczucia i zrozumienia otoczenie pozwala pacjentowi przełamać wstyd, lęk i opór przez otwieraniem się i opowiadaniem o tym co dla niego trudne. W czasie diagnozy psycholog stara się zrozumieć wewnętrzny świat doznań pacjenta, panuje nad właściwą organizacją sesji i stosuje odpowiednie pytania. Całość można określić przeplatającym się procesem zrozumienia, empatii dla pacjenta, połączonym ze specjalistyczną wiedzą psychologiczną i doświadczeniem klinicznym diagnosty.
W ramach diagnozy psychologicznej stosowane są odpowiednie narzędzia diagnostyczne m.in.: wywiad, obserwacja, testy psychologiczne. Umiejętne zastosowanie narzędzi pozwala zebrać potrzebne informacje na temat pacjenta i zgłaszanych trudności. Dzięki pomiarom wykonanym za pomocą testów psychologicznych diagnosta zwiększa trafność prawidłowej diagnozy, a także wyklucza występowanie innych trudności psychicznych lub zaburzeń o podobnych objawach.
Diagnoza psychologiczna jest początkowym elementem na drodze udzielania pomocy psychologicznej lub psychoterapii. Dzięki diagnozie psycholog i pacjent wspólnie poznają trudności z którymi przyjdzie im się zmierzyć, ustalają źródła i przyczyny podtrzymujące objawy, a także określają mocne strony pacjenta, które mogą pomagać w dochodzeniu do zdrowia. Ponadto ważnym aspektem diagnozy psychologicznej jest rozpoznanie współwystępujących zaburzeń lub somatycznych źródeł objawów pacjenta. Psycholog musi czujnie weryfikować czy opisywane dolegliwości nie wymagają konsultacji z lekarzem psychiatrą lub innym specjalistą.
W zależności od zgłaszanych potrzeb pacjenta diagnoza psychologiczna trwa od jednego do kilku spotkań, którego finałem jest diagnoza przedstawiona pacjentowi. Następnym krokiem jest ustalenie czy opisany problem podlega leczeniu za pomocą interwencji psychologicznych oraz jaka metoda leczenia będzie najbardziej skuteczna.
Podsumowując diagnoza psychologiczna jest kluczowym aspektem na drodze do poznania pacjenta oraz do podejmowania interwencji psychologicznych.
Zasady terapii
Spotkanie indywidualne trwa 50 min., a terapia par 60 min. Spotkanie rozpoczyna się i kończy punktualnie. W przypadku spóźnienia nie przedłuża się czasu spotkania. Spotkania zazwyczaj odbywają się raz w tygodniu lub co drugi tydzień. Jest to optymalna częstotliwość dla procesu psychoterapii. Jest możliwość częstszych spotkań (dwa razy w tygodniu) w sytuacjach kryzysowych lub zaostrzenia objawów. Spotkania rzadsze są proponowane pod koniec terapii dla utrwalenia efektów terapii (raz w miesiącu).
Pierwsze kilka spotkań służy określeniu i sposobu rozumienia problemu, po których obie strony decydują o tym czy dalsza współpraca jest możliwa i czy proponowane podejście terapeutyczne będzie skuteczne.
Na spotkaniach terapeutycznych niezbędna jest postawa otwartości i autentyczności, w przeciwnym razie proces nie będzie skuteczny. Brak szczerości, zatajanie informacji uniemożliwia prawidłowy proces psychoterapii. Psychoterapeuta nie ocenia, nie krytykuje pacjenta, nie nadaje wartości moralnej wypowiadanym treściom.
Spotkania terapeutyczne w żaden sposób nie są rejestrowane (audio czy wideo). Jeśli pacjent z jakiś względów chciałby rejestrować sesje terapeutyczne musi zgłosić to na początku spotkania tak aby zarejestrowany materiał był dostępny zarówno dla terapeuty jak i pacjenta. Terapeuta nie musi wyrazić zgody na rejestrowanie sesji.
Wszelkie materiały udostępniane pacjentowi podczas terapii (kwestionariusze, opracowania, ćwiczenia, nagrania i tym podobne) są objęte prawami autorskimi i zabronione jest ich udostępnianie, rozpowszechnianie i publikowanie bez zgody autora.
Wszystko o czym mówimy na terapii jest objęte tajemnicą (tajemnica zawodowa). Jeśli osoba z rodziny chce zasięgnąć informacji o terapii może się to odbyć jedynie za zgodą i w obecności pacjenta. Tajemnica nie obowiązuje pacjenta, gdyż może on dowolnie mówić o swojej terapii.
Zmiana terminu spotkania (przełożenie spotkania) powinna być dokonywana za pośrednictwem sms nie później niż dzień przed ustalonym terminem do godziny 18.00. W innym wypadku sesja jest płatna 100% pomimo nieobecności.
Cena terapii indywidualnej czy terapii par jest podawana przez prowadzącego przed pierwszym spotkaniem. Przyjmujemy, że raz w roku ceny mogą (ale nie muszą) wzrosnąć. W zależności od osoby prowadzącej cena sesji wynosi 220 zł – 300 zł. Spotkanie można opłacić gotówką, blikiem lub tradycyjnym przelewem, opłata za sesję online musi zostać zaksięgowana przed rozpoczęciem spotkania. Za spotkanie automatycznie jest wystawiany paragon, w razie chęci uzyskania faktury prosimy o taką informację przed wystawieniem paragonu. Jeśli spotkanie odbywa się online zdjęcie paragonu jest przesyłane wybranym komunikatorem.
Praca terapeutyczna podlega superwizji, co oznacza, że przebieg terapii konsultuje się z superwizorem lub innymi psychoterapeutami w celu jej optymalizacji (zapewnia to również wyższą jakość usługi dla pacjenta). Podczas takiej konsultacji dane osobowe pacjenta są chronione (czyli pacjent jest anonimowy).
Przychodząc na spotkanie przyjmujemy, że pacjent zna i akceptuje zasady terapii oraz politykę prywatności i rodo.